عاقبت باشگاه پرسپولیس کارش به جایی رسید که ناچار شدند بگردند دوره برایش گرداننده پیدا کنند.
مشخصات هیات مدیره را که خواندم, چشمم به اسم رییس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس افتاد.
گشتم, دیدم نوشته اند؛" تاجر و کارخانه دار "
, سرچ کردم, یک خط اطلاعات در مورد پیشینه این آدم پیدا نشد!
اما چرا, شاید اگر خیلی بگردید تنها دو آگهی تاسیس شرکت مربوط به دو سال متوالی از این آدم پیدا کنید که با سرمایه ی زیر یک میلیون تومان امسال با خواهر و برادرش یک شرکت تاسیس کرده است و سال بعد نام و نشان شرکت را عوض کرده و شرکتی دیگر به نام خود به ثبت رسانده است! و دیگر هیچ.
مملکت عجیبی است که نمی توانید یک خط اطلاعات از یک کارخانه دار تاجر و ثروتمندش در اینترنت پیدا کنید.
این که این آقا مالک کدام کارخانه است؟ تجارتش برمبنای چه چیزی است؟ چه چیزی صادر می کند؟ چه چیزی وارد می کند؟ موفقیتش در بدست آوردن این همه ثروت از چه طریق حاصل شده است؟ با چه دوستانی می پرد؟ چه مراوداتی دارد؟
نخیر, هیچ چیز دیگری از این آدم به دست نمی آید.
باور کنید پایه باشید اطلاعاتی که از دست فروش سرکوچه تان در اینترنت به دست می آورید از این تاجر بزرگ و منجی پرسپولیس بیشتر است.
خیلی ها, فیس بوکی, توییتری, چیزی دارند. خیلی هنرمندان و صنعت گران را هم دیده ام برای معرفی کارشان سایت یا وبلاگ زده اند, حتی دانشجویان فارغ التحصیل که مقاله ای, پایان نامه ای, کاغذی نوشته اند, یکی دو خط نام و نشان در اینترنت از خودشان به جای گذاشته اند.
و حالا چطور و از کجا ناگهان یک تاجر دست به جیب را از جعبه بیرون می آورند " که میلیاردی خرج می کند" و ناگهان به وسط میدان می اندازندش و قرار می شود منجی باشگاه پرسپولیس باشد, خدا می داند چه داستان هایی دارد؟
ته نوشت: یادتان می آید ماجرای آن فامیل ویلادار! که با سردار قالیباف و سردارهای دیگر می چرخید؟
یادتان می آید که یک شبه از صدقه سرعضویت در ستاد انتخاباتی رییس جمهور پیشین و وام های میلیاردی بعدش, پرش بلند خودش را آغاز کرد؟
ادای دین کردم به او که این دو خط اطلاعات را در موردش نوشتم.
این خط و این نشان روزگار باشگاه پرسپولیس به از این که هست نخواهد شد, پولها که تمام شود این منجی می رود و منجی دیگر می آید.
خشت اول را کج گذاشته اید تا به ثریا نرسیده, دیوار را بریزید و دوباره بنایش کنید.
مشخصات هیات مدیره را که خواندم, چشمم به اسم رییس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس افتاد.
گشتم, دیدم نوشته اند؛" تاجر و کارخانه دار "
, سرچ کردم, یک خط اطلاعات در مورد پیشینه این آدم پیدا نشد!
اما چرا, شاید اگر خیلی بگردید تنها دو آگهی تاسیس شرکت مربوط به دو سال متوالی از این آدم پیدا کنید که با سرمایه ی زیر یک میلیون تومان امسال با خواهر و برادرش یک شرکت تاسیس کرده است و سال بعد نام و نشان شرکت را عوض کرده و شرکتی دیگر به نام خود به ثبت رسانده است! و دیگر هیچ.
مملکت عجیبی است که نمی توانید یک خط اطلاعات از یک کارخانه دار تاجر و ثروتمندش در اینترنت پیدا کنید.
این که این آقا مالک کدام کارخانه است؟ تجارتش برمبنای چه چیزی است؟ چه چیزی صادر می کند؟ چه چیزی وارد می کند؟ موفقیتش در بدست آوردن این همه ثروت از چه طریق حاصل شده است؟ با چه دوستانی می پرد؟ چه مراوداتی دارد؟
نخیر, هیچ چیز دیگری از این آدم به دست نمی آید.
باور کنید پایه باشید اطلاعاتی که از دست فروش سرکوچه تان در اینترنت به دست می آورید از این تاجر بزرگ و منجی پرسپولیس بیشتر است.
خیلی ها, فیس بوکی, توییتری, چیزی دارند. خیلی هنرمندان و صنعت گران را هم دیده ام برای معرفی کارشان سایت یا وبلاگ زده اند, حتی دانشجویان فارغ التحصیل که مقاله ای, پایان نامه ای, کاغذی نوشته اند, یکی دو خط نام و نشان در اینترنت از خودشان به جای گذاشته اند.
و حالا چطور و از کجا ناگهان یک تاجر دست به جیب را از جعبه بیرون می آورند " که میلیاردی خرج می کند" و ناگهان به وسط میدان می اندازندش و قرار می شود منجی باشگاه پرسپولیس باشد, خدا می داند چه داستان هایی دارد؟
ته نوشت: یادتان می آید ماجرای آن فامیل ویلادار! که با سردار قالیباف و سردارهای دیگر می چرخید؟
یادتان می آید که یک شبه از صدقه سرعضویت در ستاد انتخاباتی رییس جمهور پیشین و وام های میلیاردی بعدش, پرش بلند خودش را آغاز کرد؟
ادای دین کردم به او که این دو خط اطلاعات را در موردش نوشتم.
این خط و این نشان روزگار باشگاه پرسپولیس به از این که هست نخواهد شد, پولها که تمام شود این منجی می رود و منجی دیگر می آید.
خشت اول را کج گذاشته اید تا به ثریا نرسیده, دیوار را بریزید و دوباره بنایش کنید.
